Pomidor szczepiony Conqueror
Charakterystyka: Conqueror charakteryzuje się niezwykle silnym wzrostem (osiąga wysokość do 2 m i więcej), obfitością owocowania oraz odpornością na szkodniki i choroby, ponieważ jest szczepiony na silnej "podkładce". Daje mu to bardzo silny system korzeniowy, dostarczający roślinie wszystkich niezbędnych składników pokarmowych i chroniący przed objawami "stresu" związanego z wahaniami wilgotności. Plon uzyskiwany z pomidorów szczepionych jest bardzo duży, znacznie przekraczający owocowanie tradycyjnych odmian. Dużo lepsza kondycja roślin powoduje, że zbędne stają się "chemiczne interwencje". Całość sprawia, że możemy w przydomowych warunkach otrzymać ekologiczny produkt. Szczególnie poleca się szczepione pomidory w miejsca gdzie pomidory były sadzone wielokrotnie i ziemia jest już "zmęczona".
Conqueror daje duże, owoce (o wadze 90-100 g) - typu włoskiego śliwkowego. Owoc mięsisty w kształcie jajka, bardzo smaczny. Pomidory są źródłem likopenu któremu oprócz smaku zawdzięczamy również zdrowie.
patrz https://pl.wikipedia.org/wiki/Likopen
Warunki uprawy i pielęgnacja: Conqueror uprawiamy w tunelach, pod osłonami, w donicach na zadaszonych tarasach lub w gruncie przy palikach. Roślina osiąga wysokość około 2 metrów i więcej. Zaleca się prowadzić ją na dwa pędy (każdy pęd do wysokości 7 gron, bo tyle roślina jest w stanie wykarmić w normalnym okresie wegetacji - od maja do września). Pomidor wymaga intensywnego nawożenia (na początku azotowego, potem potasowego) - z powodzeniem można stosować nawozy naturalne, takie jak obornik, czy gnojówka z pokrzyw.
Po przygotowaniu odpowiedniego podłoża sadzimy rośliny w rzędach oddalonych od siebie 80 cm, w odstępach 50-60 cm. Montujemy podpory w postaci tyczek wysokości około 2 metrów, wbijając je dość głęboko, by były stabilne lub zawijamy na podwieszonych do konstrukcji sznurkach.
Pomidory potrzebują częstego i regularnego podlewania. Nieregularne podlewanie może prowadzić do pękania owoców.
Usuwamy wszystkie boczne pędy palikowanych roślin, które wychodzą z kątów roślin, zanim osiągną 3 cm długości. Mogą być uszczykiwane (palcami wskazującym i kciukiem), ale lepiej jest używać scyzoryka.